Ne zaman Thomas Heatherwick'in 2012'si Olimpik kazan Açılış töreni sırasında Londra'da ılık bir yaz akşamı olan 204 taçyapışını, birçok hayranlık uyandırdı. Bir anda, Olimpiyat ruhunun çekirdeğini oluşturan iyimserlik ve insani başarıyı yakaladı. Kimsenin daha önce görmediği, beklenmediği bir şeydi; Yeni bir standart belirleyen cesurluğuyla benzersiz.
Ancak bu katıksız iyimserlik ruhu, kısa bir arz gibi görünmektedir. Okumak için şaşırdım {$lang_domain} Bazı tasarımların mükemmel ve iyi bir şekilde, Tasarımcı Yeminlerinin bir listesini yayınlamak için gerekli olduğunu hissettim. Hipokrat Yeminde modellenen her modern doktor ve hekim hastalarını korumak için yemin ediyor, bu tasarımcıların tasarımının - tüm formları, uygulamaları, zaferi - botları için çok büyük ve uğursuz bir şekilde Son sonuç 'iyi yapar'.
Yeminler, bir tasarımcının yargılama, empati, insan merkezli olma ve yaratıcılık gibi günlük rutininin temelleri etrafında inşa edilmiştir.
Kaynakları yeniden düzenleme kaynaklarını içermeyen, davranışlarını değiştirmeyen veya müşterilerin işinin karlılığına katkıda bulunmayan tasarımı göster!
Ancak bunların altında yatan şey, bir düşüncedir, benim düşüncemde derinden yanlış olan bir inançtır - tasarımcının yeniden ele alınması gerektiği, kontrol edilmediği takdirde tasarımın zararlı olduğu ve daha fazla sorumlulukla ele alınması gerektiği. Bu düşünce, hem tasarımcılar hem de kullanıcılar gibi, insanlar hakkında daha geniş bir toplumsal kararsızlığı yansıtmaktadır.
Örneğin, tek prensip tasarım şöyle diyor: “ekosentrik ve bütünsel [fakat] davranışsal manipülasyon ve saf kârlılıktan oluşan bu ikili tuzaklardan kaçınıyor.” Bir diğeri, davranış değişikliği olasılığını kabul ederek bununla çelişiyor: “aynı zamanda benim gücüm içinde de olabilir. ] bir hayata uyum sağlamak; Bu müthiş sorumluluk, büyük bir alçakgönüllülük ve kendi kırılganlığımın farkındalığıyla karşı karşıya gelmelidir. ”(Bu ifadelerin çoğunun yaptığı gibi) çok yumru ile biter:“ Her şeyden önce, tanrıya oynamalıyım. ”
Biraz bakış açalım. Kaynakları yeniden düzenleme kaynaklarını içermeyen (yani, hiçbir şeyden vazgeçerek), davranışları değiştirmeyen veya müşterilerin işinin karlılığına katkıda bulunmayan tasarımı göster! Elbette tüm bunlar tasarımın etkisi ve başarısı için çok önemlidir.
Başka yerlerde, yeminler sadece yaratıcılık, hayal gücü ve hırsın sınırlandırılmasıyla sonuçlanabilir - hepsi son kullanıcı adına. Hiç kimsenin 'kullanıcıların' göz ardı edilmemesi gerektiğini savunmasa da, tasarımcıdan gelen zeka ve duyarlılık potansiyeli bu kadar inkar edilebiliyorsa, bu üzücü bir durumdur: “Kullanıcının kendi ihtiyaçları ile ilgili anlayışından en iyi tasarım filizleri değil, tasarımcının hayalleri, varsayımları veya estetik tercihleri. ”
tasarımcıdan gelen zeka ve duyarlılık potansiyeli bu kadar aşağılanmışsa, üzücü bir durumdur.
Aynı şekilde, bir diğeri de devam ediyor: “Uygulamamın sonuçlarını, kendi önyargılarımın büyük alçakgönüllülüğü ve farkındalığıyla anlamayı hedeflemeliyim.” Bu, tasarımcıyı ancak daha ağır bir ahlaki ve etik sorumluluk duygusuyla, : “Sistemik acıyı hafifletmek için; Bu müthiş sorumluluk, büyük bir alçakgönüllülükle ve kendi sınırlamalarımın farkındalığıyla karşı karşıya gelmelidir. ”Bilindiği gibi,“ her şeyden önce, Tanrı'yı oynamamalıyım. ”Bununla birlikte, tüm bunlar tasarımın kalitesi üzerinde bir etkiye sahip olabilir veya olmayabilir. Tasarımcılar için günlük çalışmaların kesinlikle kasvetli ve külfetli olmasını sağlayacaktır.
Tüm ifadeler hakkında çarpıcı olan şey, onların elindeki tek şey değil, her türlü sosyal, politik ve ekonomik sıkıntıları çözebileceğine inanan bir tasarım tarzını ortaya koyduklarıdır.
Yeminler, maddi şeyler yaratmanın yaratıcılığı konusunda gözle görülür derecede kaçınılmazdır. Bu günlerde, bir tasarımcının 'malzeme' yapmakla uğraştığını kabul etmesi, kömürü yakmak ya da aslanları öldürmek gibi bir itiraftır. Bunun yerine, paradoksal olarak (yazarlar itiraf etmese de) davranış değişikliği için tasarlama tasarlamayı arzulamak daha modadır.
En göze çarpan, son teknoloji tasarımcıların çoğu aktif nişanlı nasıl yaşadığımızı değiştirmeye çalışıyoruz. Tartışmalı olarak, politikacıların ve politika yapıcıların artık liderlik yapmak istemedikleri veya kendileri dışındaki diğer uzmanlara ertelemeyi tercih ettikleri boşluğu doldurmaya yardım ediyorlar.
Sağlık al. Küresel olarak tartışma, sigara içilmesi ya da aşırı yeme içme gibi yaşam tarzı hastalıkları için hastaneye başvuran kişilerin sayısını azaltan önleyici bir gündemi teşvik etmek için tasarımın nasıl kullanılacağı ile ilgilidir.
Sağlık harcamalarının azaltılmasında gerçek bir meydan okuma olsa da, bu tasarımcı müdahaleleri (diğer pek çok sosyal politika girişimi ile birlikte), yaşam tarzlarını değiştirmek için ahlaki açıdan doğru olup olmadığına karar vermesi gerekenler konusunda daha geniş bir kaygının parçasıdır.
Tasarımcılar, kimin için çalışacağına, kim tarafından alınamayacağına ve mümkün olan en iyi niyetle çalışmalarını yapmalarına karar verme hakkına sahiptir.
Tasarımcılar kimin için çalışacağına, kim tarafından ödeme yapılmayacağına ve çalışmalarını mümkün olan en iyi niyetle yapmalarına karar verme hakkına sahiptir. Ancak, sağlık ve davranışsal tasarım gibi alanlarda, beceri setlerinin ve sorumluluklarının ötesinde, yani 'tanrının oynamasının' ötesine geçen kararlara çok hızlı bir şekilde dahil olduklarına dikkat edilmelidir.
Etik ve tasarım nadiren birlikte iyi oturuyor. Tasarımcıların işlerinin iyi veya ahlaki açıdan iyi olup olmadığını yargılamalarını istemek, şeflerden kendi yemeklerini yargılamalarını istemektir. Bir şeyin iyi olup olmadığı konusundaki tek hakemler yalnızca müşteriler, son kullanıcılar, en sonunda ödeme yapan, görevlendirilen veya satın alan kişiler olabilir.
Daha geniş sorun, bu tartışmaların, en çok ihtiyaç duyduğumuz bir zamanda yenilik ve yaratıcılığı kısıtlama eğiliminde olma eğiliminde olmasıdır. Pek çok, risk almakta ve yeni şekillerde problemler hakkında düşünmek istemediğinde, materyallerin, tekniklerin ve süreçlerin daha fazla nasıl kullanıldığını, az gelişmiş bir vaatte yaşıyoruz. Sürücüsüz araçların geleceği ve ulaşım; grafen gibi materyaller için yeni kullanımlar bulmak için gerekli olan hayal gücü; Kaynaklara, büyümeye ve daha yüksek yaşam standartlarına aç olan gelişmekte olan bir dünyaya nasıl yardımcı olunur - bunlar tasarımcıları heyecanlandırabilir ve teşvik etmelidir.
Ancak eğer tasarımcılar bir takım etik ve ahlaki sorumluluklar için sınırsız, sorgulayıcı bir ruhla ticaret yapıyorsa, hepimiz acı çekeceğiz. Tasarımcıların yanlış yapamadıkları kesin değil, ama sizler ve halkın geri kalanı bizim için iyi olan, faydalı olan ve aksi halde göz ardı edilmesi gerekenler için en iyi hakemlerdir. Bütün bu diğer şeyler hakkında endişe duymadan, brifingi yerine getiren tasarım yapmak bir problem değil mi? Tanrı, etrafta yeterince kötü bir tasarım olduğunu biliyor.
Eğer tasarımcılar, neyin iyi olduğuyla ilgilenecekleri bir alana sahiplerse, sadece bu ayrıcalığa sahip olabiliriz. Bu onların Heatherwick'in olimpik kazancı gibi parlak işler üretmelerine izin vermek anlamına geliyor. Aynı derecede korkunç, okunamayan 2012 Olimpiyatları yazı karakterleri gibi, boyutları küçültmek anlamına da geliyor.
Tasarımcıların sadece tek bir kurala ihtiyaçları vardır: iddialı olmak. Bunu yapın ve dünyanın ötesine geçip giderseniz, ya da daha da iyisi cevap verdiyseniz, dünyaya karar verin.